sweetzzinna
Dum spiro, spero くる
Fjalët e urta të një nëne të mirë, posaçërisht pas vdekjes dhe lumturimit të saj, janë një porosi dhe guxim i madh për mbarë njerëzimin. Duke i përkujtuar, ato lënë një mbresë të madhe në ze-mrën e çdo njeriu. Sa herë që t’i lexojmë, apo t’i dëgjojmë, ato na frymëzojnë dhe na nxitin për të menduar që ta bëjmë botën sa më të mirë.
Nga kjo rrjedh dhe ky doracak i vogël, i përkthyer nga Don Marjan Marku, cili bart fjalët e urta të së lumes Nënës Terezë. Fjalët, për të cilat askush nuk mund të mos ndalet dhe të mos pohojë: Po, ashtu ishte Nëna Terezë deri sa ishte gjallë. Këto fjalë, na japin një pamje ku-ptimplote të jetës së saj, të cilat kanë qenë më tepër një veprim se një thënie, duhen të jenë për ne dhe për mbarë njerëzimin një udhëtregues, pa dallim race, gjuhe, feje apo mirëqenieje.
Fjalë të tilla, janë fjalë që mund t’i flasin shumë pak njerëz. Nëna Terezë ishte një prej tyre. Fjala “faleminderit” se ishte një rregulltare katolike, se ishte një shqiptare, se ishte një nënë e gjithë botës, nuk guxon të mbesë vetëm një fjalë e vdekur, por një guxim, një shtytje dhe një forcë për ne dhe për mbarë njerëzimin.
Veprat e mira janë hallka që formojnë një zinxhir të dashurisë.
Lutja e hap zemrën, deri sa ta aftëson për ta pranuar Hyjin.
Lutu dhe syno për ta pranuar Hyjin, dhe zemra jote do të jetë mjaft e madhe, për ta mbajtur atë për pronë të vetën.
Për të qenë të aftë për ta dashur njëri - tjetrin, nevojitet që të lutemi, sepse lutja na dhuron një zemër të pastër, dhe një zemër e pastër mund ta shohë Hyjin në të afërmit tanë. Nëse ne sot nuk kemi paqe, atëherë kemi harruar se si mund ta shohim Hyjin në të afërmit tanë. Nëse secili kishte për ta parë Hyjin në të afërmit tonë, atëherë nuk kishim për të pasur nevojë për armë dhe bomba.
Nga kjo rrjedh dhe ky doracak i vogël, i përkthyer nga Don Marjan Marku, cili bart fjalët e urta të së lumes Nënës Terezë. Fjalët, për të cilat askush nuk mund të mos ndalet dhe të mos pohojë: Po, ashtu ishte Nëna Terezë deri sa ishte gjallë. Këto fjalë, na japin një pamje ku-ptimplote të jetës së saj, të cilat kanë qenë më tepër një veprim se një thënie, duhen të jenë për ne dhe për mbarë njerëzimin një udhëtregues, pa dallim race, gjuhe, feje apo mirëqenieje.
Fjalë të tilla, janë fjalë që mund t’i flasin shumë pak njerëz. Nëna Terezë ishte një prej tyre. Fjala “faleminderit” se ishte një rregulltare katolike, se ishte një shqiptare, se ishte një nënë e gjithë botës, nuk guxon të mbesë vetëm një fjalë e vdekur, por një guxim, një shtytje dhe një forcë për ne dhe për mbarë njerëzimin.
Veprat e mira janë hallka që formojnë një zinxhir të dashurisë.
Lutja e hap zemrën, deri sa ta aftëson për ta pranuar Hyjin.
Lutu dhe syno për ta pranuar Hyjin, dhe zemra jote do të jetë mjaft e madhe, për ta mbajtur atë për pronë të vetën.
Për të qenë të aftë për ta dashur njëri - tjetrin, nevojitet që të lutemi, sepse lutja na dhuron një zemër të pastër, dhe një zemër e pastër mund ta shohë Hyjin në të afërmit tanë. Nëse ne sot nuk kemi paqe, atëherë kemi harruar se si mund ta shohim Hyjin në të afërmit tanë. Nëse secili kishte për ta parë Hyjin në të afërmit tonë, atëherë nuk kishim për të pasur nevojë për armë dhe bomba.